- Terapia informatyczna
- Bajkoterapia
- Terapia Biofeedback
- Terapia logopedyczna
- Arteterapia
- Alternatywne metody komunikacji
- Gimnastyka korekcyjna
- Muzykoterapia
- Sala doświadczeń świata-metoda SNOEZELEN
- Socjoterapia
- Terapia oligofrenopedagogiczna
- Terapia taktylna
- Terapia Tomatisa
- Terenoterapia
- Zajęcia usprawniające i stymulujące procesy poznawcze
- Zajęcia usprawniające umiejętności społeczne i komunikacyjne
Socjoterapia
Socjoterapia – jako forma pomocy psychologiczno-pedagogicznej - polega na celowym stwarzaniu dzieciom i młodzieży warunków umożliwiających im zmianę sądów o rzeczywistości oraz zmianę sposobu zachowania (Sawicka, 1999). Przedmiotem zmiany są przede wszystkim niekorzystne wzorce zachowania, które przejawiają się w następujących relacjach: „ja-rówieśnik”, „ja-dorosły”, „ja-zadanie” oraz „ja-ja” (Strzemieczny, 1988).
Według Sawickiej (1999) socjoterapia jest formą pomocy psychologiczno – pedagogicznej, adresowaną głównie do dzieci i młodzieży. Polega na celowym stwarzaniu dzieciom warunków i doświadczeń społecznych umożliwiających zajście procesu socjoterapeutycznego, czyli odreagowanie emocjonalne, oraz zmianę:
- sądów o rzeczywistości;
- sposobów zachowania.
Socjoterapia jest najczęściej realizowana w postaci ustrukturalizowanych spotkań grupowych. Spotkania grupowe odbywają się w atmosferze wzajemnego zaufania, bezpieczeństwa i akceptacji, wymagają od uczestników ujawniania i dzielenia się swoimi myślami, przeżyciami, wyobrażeniami i dążeniami.
Socjoterapia stanowi formę pośrednią pomiędzy psychoterapią (indywidualną czy grupową)
a psychoedukacją i treningiem interpersonalnym.Zadaniem socjoterapii jest wspomaganie dzieci i młodzieży w rozwoju i pojmowaniu rzeczywistości poprzez realizację celów rozwojowych, edukacyjnych i terapeutycznych.
Cele rozwojowe dotyczą głównie:
- Poznania samego siebie, swoich mocnych i słabych stron,
- Budowania poczucia własnej wartości,
- Doskonalenia umiejętności zachowań asertywnych,
- Kształtowania inteligencji emocjonalnej ( rozpoznawanie, nazywanie emocji i uczuć),
Cele edukacyjne dotyczą głównie:
- Przełamywania nieśmiałości i nawiązywania kontaktów,
- Umiejętności wyrażania swoich uczuć,
- Umiejętności wytyczania celu,
- Umiejętności podejmowania samodzielnych decyzji i brania za nie odpowiedzialności,
- Uczenia tolerancji i akceptacji drugiego człowieka,
- Uczenia współpracy i współdziałania.
Cele terapeutyczne dotyczą głównie:
- Odreagowania emocjonalne,
- Rozwiązywania problemów, trudnych sytuacji,
- Lepszego zrozumienia ludzkich zachowań,
- Otrzymywania wsparcia od grupy,
- Przyjmowania i dawania informacji zwrotnych.
Metody i techniki stosowane w socjoterapii:
- rundka,
- wywiad,
- burza mózgów,
- praca w małych grupach,
- rysowanie, malowanie,
- bajki terapeutyczne,
- seria zdań niedokończonych,
- gry i zabawy,
- ćwiczenia – zabawy ruchowe,
- ćwiczenia i techniki relaksacyjne,
- ćwiczenia wzmacniające poczucie własnej wartości, sytuacje przybierające postać gier, zabaw, inscenizacji.