• Socjoterapia

        • Socjoterapia – jako forma pomocy psychologiczno-pedagogicznej - polega na celowym stwarzaniu dzieciom i młodzieży warunków umożliwiających im zmianę sądów o rzeczywistości oraz zmianę sposobu zachowania (Sawicka, 1999). Przedmiotem zmiany są przede wszystkim niekorzystne wzorce zachowania, które przejawiają się w następujących relacjach: „ja-rówieśnik”, „ja-dorosły”, „ja-zadanie” oraz „ja-ja” (Strzemieczny, 1988).

          Według Sawickiej (1999) socjoterapia jest  formą pomocy psychologiczno – pedagogicznej, adresowaną głównie do dzieci i młodzieży. Polega na celowym stwarzaniu dzieciom warunków i doświadczeń społecznych umożliwiających zajście procesu socjoterapeutycznego, czyli odreagowanie emocjonalne, oraz zmianę:

          - sądów o rzeczywistości;

          - sposobów zachowania.

          Socjoterapia jest najczęściej realizowana w postaci ustrukturalizowanych spotkań grupowych.  Spotkania grupowe odbywają się w atmosferze wzajemnego zaufania, bezpieczeństwa i akceptacji, wymagają od uczestników ujawniania i dzielenia się swoimi myślami, przeżyciami, wyobrażeniami i dążeniami.

          Socjoterapia stanowi formę pośrednią pomiędzy psychoterapią (indywidualną czy grupową) 
          a psychoedukacją i treningiem interpersonalnym.

          Zadaniem socjoterapii jest wspomaganie dzieci i młodzieży w rozwoju i pojmowaniu rzeczywistości poprzez realizację celów rozwojowych, edukacyjnych i terapeutycznych.

           

          Cele rozwojowe dotyczą głównie:

          - Poznania samego siebie, swoich mocnych i słabych stron,

          - Budowania poczucia własnej wartości,

          - Doskonalenia umiejętności zachowań asertywnych,

          - Kształtowania inteligencji emocjonalnej ( rozpoznawanie, nazywanie emocji i uczuć),

          Cele edukacyjne dotyczą głównie:

          - Przełamywania nieśmiałości i nawiązywania kontaktów,

          - Umiejętności wyrażania swoich uczuć,

          - Umiejętności wytyczania celu,

          - Umiejętności podejmowania samodzielnych decyzji i brania za nie odpowiedzialności,

          - Uczenia tolerancji i akceptacji drugiego człowieka,

          - Uczenia współpracy i współdziałania.

           

          Cele terapeutyczne dotyczą głównie:

          - Odreagowania emocjonalne,

          - Rozwiązywania problemów, trudnych sytuacji,

          - Lepszego zrozumienia ludzkich zachowań,

          - Otrzymywania wsparcia od grupy,

          - Przyjmowania i dawania informacji zwrotnych.

           

          Metody i techniki stosowane w socjoterapii:

          - rundka,

          - wywiad,

          - burza mózgów,

          - praca w małych grupach,

          - rysowanie, malowanie,

          - bajki terapeutyczne,

          - seria zdań niedokończonych,

          - gry i zabawy,

          - ćwiczenia – zabawy ruchowe,

          - ćwiczenia i techniki relaksacyjne,

          - ćwiczenia wzmacniające poczucie własnej wartości, sytuacje przybierające postać gier, zabaw, inscenizacji.